اگر امروز به سایتی برخورد کنم یا کتابی را ببینم یا به طور کلی تر توصیه ای را بشنوم. نگاهی هم به گوینده خواهم داشت. ترجیحم این است که حرف درست را از زبان کسی بشنوم که خود آن را تجربه کرده نه آنکه صرفاٌ توصیه‌ای از سر بیکاری یا طمع داشتن به جیب بقیه، داشته باشد. ترجیح می‌دهم کسی برایم توصیه‌ای داشته باشد که خود با پوست و استخوان آن را درک کرده، نه آنکه صرفاً ناقل واحدهای به زور پاس شده دانشگاهی‌اش باشد. زندگی کوتاه است. شاید خیلی‌ها که حرفشان را یکبار هم امتحان نکرده‌اند یا پایشان در آن گیر نیست یا ذره‌ای به آن باور ندارند، توصیه درست و خوب داشته باشند. اما عمر من برای امتحان کردنِ حرفشان کفاف نمی‌دهد. ترجیح می‌دهم پای حرف کسانی بنشینم که موی خود را در آن سفید کرده اند، نتیجه اش را دیده و در حال ارائه‌ی گزارش حاصل عمر هستند نه اینکه صرفاً در حال نشخوار افکار فانتزی خود و دیگران بسر می برند.
پی نوشت:
خواستم به محمدرضا زمانی عزیز بگویم که کتاب "خودباوری در خلاقیت" را بخواند، دیدم بهتره که به جای این توصیه بگم، نویسندگان این کتاب شرکتی را تاسیس کردن که در نوع خود از خلاق ترین و پیشروترین شرکت‌های جهانی به حساب میاد. شاید بد نباشه پای حرف کسانی در خصوص خلاقیت بشینی که عمر خود را در این راه گذاشته‌اند و ما حاصل آن را تحت عنوان شرکت معظم IDEO شاهد هستیم.
